આમ તો આ પૃથ્વી પરના બધા સંબંધો નિરાળા છે .. ભાઈ-બહેન, મા-બાપને સંતાનો કે પછી બે દોસ્તો ... પણ પિતા અને પુત્રીનો સંબંધ થોડો અનોખો છે. ગમેતેવા હોય થોડા ગુસ્સાવાળા કે પછી શાંત પણ દિકરી ની વાતમા પપ્પાનુ હ્ર્દય નરમ પડી જતુ હોય છે. જે પિતાને દિકરી હશે એવા દુનિયાના કોઈપણ પિતાનુ હ્રદય લઈ લો એમા એક આ ઈચ્છાતો જગ્યા રોકીને બેઠી જ હશે કે પોતાની દિકરીના જીવનમાં પોતાનાથી વધુ વ્હાલ કરનારો ને ખ્યાલ કરનારો પુરુષ આવે.
બીજી કોઈ બાબતમા કંઈ ચલાવી ન લેનાર પપ્પા ક્યારેક દિકરીની બાબતમા ઘણુ બધુ ચલાવી લેતા હોય છે.વ્હાલસોયા પિતા હંમેશા પોતાની દિકરીને એક રાજ્કુમારીની જેમ જ ટ્રીટ કરવાનો પ્રયત્ન કરતા હોય છે ને એના બદલામાં દિકરી તો સામે શુ આપી શકે માત્ર વ્હાલ વ્હાલ ને વ્હાલ ...
એક દિકરી તરીકે મને હંમેશા થાય કે કાશ મારા હાથમાં એક જાદુની છડી હોત તો હુ મારા પપ્પાની બધી વિશ પૂરી કરી દેત.... પણ જાદુની છડી નથી તો કંઈ નહી જાદુ જેવી થોડી પંક્તિઓ જ માણી લઈએ...
પ્રિય પપ્પા, હવે તો તમારા વગર,
મનને ગમતું નથી, ગામ ફળિયું કે ઘર..
આ નદી જેમ, હું પણ બહુ એકલી,
શી ખબર કે, હું તમને ગમું કેટલી..?
આ વીશે જીજ્ઞેશ અધ્યારૂએ પણ સરસ લખ્યું છે.
તમને દીકરીના પપ્પા થવું ગમે?
સપનું એની આંખે જોવું ગમે?
એના મનમાં ભારોભાર લાગણી રહે
એના શબ્દોમાં ઝાલરના સૂરો વહે
કળીમાંથી ફૂલ બનતું જોવું ગમે?
તમ જીવનમાં ખુશ્બુનું હોવું ગમે?
તમને દીકરો નથી? તેથી શું થયું?
દીકરી તો છે ને? ચાલો સારું થયું.
એના લાગણીના દરિયે નહાવું ગમે?
તમને જીવનના ગીતને ગાવું ગમે?
જાણે રણ વચ્ચે મીઠી એક વીરડી રહે
એની કાળજીના વાયરા સદાયે વહે
તમને કોયલનું કુંજન સાંભળવું ગમે?
ક્યાંક ખુદમાં ફરીથી ઓગળવું ગમે?
તમ મસ્તક એ ઝુકવા ન દેશે કદી,
સ્મિતનો એ દરિયો, વ્હાલપની નદી,
આંસુઓમાં સ્મિતનું ઝરવું ગમે?
તમને દીકરીના પપ્પા થવું ગમે?
- જીજ્ઞેશ અધ્યારૂ
- તમારી જિત્વા