Saturday, December 25, 2010

દાંતોની કેટલીક કસરતો




જેમ આપણા શરીરને કસરતની જરૂર રહે છે તેમ દાંતને પણ કસરતની જરૂર ખરી કે નહીં ? આજકાલ મારા દાંત આવી રહ્યા છે. ઉપરના પેઢામાં ચાર દાંત આવ્યા છે અને નીચેના પેઢામાં બે દાતુંડી આવી છે. અહીં નીચેના દાંતને દાંતુડી કહેવા પાછળનું કારણ એ છે કે તે ઉપરના દાંતની સરખામણીમાં નાના અને ધાર વાળા છે.

હાલના સમયમાં મારા મોમાં દાંત આવે છે એટલે પેઢામાં ખંજવાળ આવે છે અને હું ગમે તે વસ્તુ મોં માં નાખવાનો પ્રયત્ન કરૂ છું પછી તે રમકડું હોય કે છાપું. અને ક્યારેક દાંતો પણ કચકચાવું છું.

આમ તો પપ્પા, મમ્મી સામાન્ય રીતે આવું કરવા દેતા નથી પરંતુ તેઓની નજર ચુકાવીને હું ક્યારેક આવી શરારત કરી લઉં છું. આ ફોટામાં તમે મારી શરારતને જોઇ શકો છો.

અત્યારે આ હાલત છે તો પછી ખીલા દાંત આવે ત્યારે કેવી તકલીફ થતી હશે. મેં તો એવું સાંભળ્યું છે કે ખીલા બહુ ભારે હોય છે. આમ તો દાંત

સરળતાથી આવે માટે સાવચેતીના ભાગ રૂપે મમ્મીએ મને ગળામાં દાંતનો પારો પહેરાવી રાખ્યો છે. ચાલો હવે ત્યારે એ ખીલા આવે ત્યારની વાત ત્યારે અત્યારે તેની ચિંતા શા માટે કરવી ?

- તમારી જિત્વા

Friday, December 24, 2010

છાપામાં શું આવે ?




પપ્પા સવારે છાપુ લઇને બેઠા હોય છે ત્યારે આ પ્રશ્ન મારા મગજમાં આવતો હોય છે કે આ મોટા મોટા પાનામાં શું આવતું હશે. સામાન્ય રીતે પપ્પા-મમ્મી છાપુ મારા હાથમાં આવવા દેતા નથી પરંતુ આજે મોકો જોઇને મેં મારા પ્રશ્નનું સમાધાન કરી નાખ્યું.
છાપામાં મને કંઇ વાંચતા તો નથી આવડતું પરંતુ તેમાં છપાયેલા રંગબેરંગી ફોટાઓ મને ગમે છે અને તેને ફાડવાની મને મજા આવે છે. જ્યારે પણ છાપુ મારા હાથમાં આવે છે ત્યારે હું તેના ટુકડે ટુકડા કરી નાખું છું.

- તમારી જિત્વા

Thursday, December 23, 2010

પ્રયાસ પગ પર ઉભા રહેવાનો



હું બેસતા તો શીખી ગઇ છું અને હવે હું ઉભા રહેવાનું શીખી રહી છું અને મારા આ પ્રયાસમાં બા મારા માર્ગદર્શકની ભૂમિકા ભજવી રહ્યા છે.

દિવાલ વગેરેના ટેકાથી હવે થોડું ઉભા તો રહેવાય છે પરંતુ હજુ સંતુલન જળવાતું નથી. અને જ્યારે પણ સંતુલન જાળવવાના પ્રયાસમાં જ્યારે મને થોડી પણ સફળતા મળે છે ત્યારે મારા ચહેરા પર આનંદ પથરાય જાય છે. ચાલો તમે હવે આગળની પોસ્ટ વાંચો હું થોડો ઉભા રહેવાનો પ્રયાસ કરી લઉં.

- તમારી જિત્વા

Tuesday, December 21, 2010

આમળું ખાટું હોય કે કડવું?





આવો પ્રશ્ન એક દિવસ મને પણ થયો જ્યારે મમ્મી તેને સમારી રહી હતી. આથી હંમેશાની ટેવ મુજબ મેં ઝપટ મારીને તેને ઝુંટવી લીધું અને નાખ્યું સીધું મોં માં. મારી આ આદતથી કંટાળેલી મમ્મીએ પણ મને રોકવાનો પ્રયાસ ન કર્યો.

મેં જેવું આમળું મોં માં નાખ્યું કે તરત જ તેના ખાટા સ્વાદના કારણે મારૂ મોં બગડી ગયું અને મારી કેવી હાલત થઇ છે તે તમે આ ફોટાઓમાં જોઇ શકો છો.

હવે મને ખબર પડી કે આમળું ખાટું હોય છે અને દરેક વસ્તુ ચાખવાનો પ્રયાસ ન કરવો કેમ કે ક્યારેક આપણે તકલીફમાં પણ મુકાઇ જઇએ તેવું પણ બને ખરૂ ને ?

- તમારી જિત્વા

Monday, December 13, 2010

અમદાવાદમાં રી એન્ટ્રી



હું દિવાળી કરવા માટે વતનમાં જૂનાગઢ ગઇ હતી અને ત્યારબાદ મમ્મીની એક્ઝામ હોવાથી મારે ત્યાં રોકાવું પડ્યું હતું. હવે ત્યાંના બધા કામો પુરા થઇ ગયા હોવાથી હું, મમ્મી અને શારદા બા 12 ડિસેમ્બરના રોજ અમદાવાદ આવી ગયા છીએ.

રાત્રે ઠંડી વધુ પડતી હોવાથી અમે દિવસે જ પ્રવાસ કરવાનું પસંદ કર્યું હતું. અમે સાંજે 5.30 વાગ્યા આસપાસ અમદાવાદ પહોંચ્યા હતા ત્યારે પપ્પા અને અશ્વિન અંકલ અમને રીસીવ કરવા આવ્યા હતા.

ઘણા દિવસોથી પપ્પાને જોયા નહોંતા આથી હું શરૂઆતમાં તો તેમનાથી શરમાતી હતી અને તેમની પાસે જતી નહોંતી પરંતુ ઘર સુધી પહોંચતા પહોંચતા તો હું હંમેશાની જેમ તેમના ખોળામાં જઇ બેઠી હતી.

હાલના દિવસોમાં શારદા બા પણ મારી સાથે છે તેથી મને મજા આવી રહી છે કારણ કે બા મને ઘોડીયામાં હિંચકાવવાની સાથે બહાર ફરવા અને તડકો

ખાવા પણ લઇ જાય છે આથી બા સાથે મારી દોસ્તી પાક્કી થઇ ગઇ છે. આમ તો મમ્મી એક્ઝામ આપવા જતી હતી ત્યારે પણ હું બા પાસે જ રહેતી હતી.

હું તમને ઘણા બધા દિવસો પછી મળી નહીં.....? હા મારે પણ તમારી સાથે ખુબ બધી વાતો કરવાની છે પરંતુ અત્યારે બસ આટલું જ..

- તમારી જિત્વા

Monday, November 22, 2010

થાબડીનો સ્વાદ




મને પપ્પાની જેમ મીઠું બહુ ભાવે છે. મમ્મી મને રોજ બપોરે દાળભાત, રાત્રે ખીચડી અને દૂધ ખવડાવે છે. અને વચ્ચેના સમયે સફરજન. પરંતુ ક્યારેક ચેન્જ તો જોઇએ કે નહીં ?

હાલના સમયમાં હું નાનાના ઘરે છું અને મામા બહારથી થાબડી લાવ્યા હતા માટે આજે મેં આ થાબડી આરોગવાનું નક્કી કર્યું.

મને તો આ થાબડીનો સ્વાદ બહુ ગમ્યો અને મમ્મીએ થાબડી ખવડાવવાનું બંધ ન કર્યું ત્યાં સુધી મેં થાબડી આરોગવાનું ચાલુ રાખ્યું હતું. અહીં આપેલા ફોટાઓમાં પણ તમે મારા ચહેરા પરનો આનંદ જોઇ શકો છો.

- તમારી જિત્વા

Wednesday, November 17, 2010

Live From Mama's House



હાલના દિવસોમાં હું મામાના ઘરે છું. ખુશી દીદીને પણ હાલ દિવાળીની રજાઓ હોવાથી તે પણ વિભા માસી સાથે અહીં આંટો દેવા આવ્યા છે. આજકાલ વાસુમામા અને ખુશી દીદી વચ્ચે મને રમાડવાને લઇને ક્યારેક મીઠો ઝઘડો પણ થાય છે.

શરૂઆતમાં તો હું કોઇની પાસે જતી નહોંતી પરંતુ હવે હું બધા પાસે જાવ છું અને નાના અને મામા સાથે તો બહાર આંટો મારવા પણ જાવ છું. અહીં મને હિંચકા પર હિંચકવાની પણ બહુ મજા આવે છે. નાની અને ભરતમામા મને હિંચકા પર ઝુલાવે છે.

અહીં બાળરોગ નિષ્ણાત પાસે મારે એક રોગપ્રતિકારક રસી મુકાવવાની હતી તે પણ હું શનિવારે મુકાવી આવી છું. અહીં મારૂ વજન પણ કરવામાં આવ્યું હતું. હવે આઠ કિલોમાં ફક્ત 200 ગ્રામ વજન ઓછું છે.

એક ખાનગી વાત કહું તો મમ્મીનું અંગતપણે એવું માનવું છે કે હમણાથી મારી દિવસની ઊંઘ ઓછી થઇ ગઇ છે. અને મારા તોફાન પહેલા કરતાં વધી ગયા છે.

અરે હા, તમને એક અગત્યની વાત કહેવાની છે કે મારે ઉપરના પણ બે દાંત આવી ગયા છે આમ હવે મારા મોઢામાં બે નીચેના અને બે ઉપરના મળીને કુલ ચાર દાંત છે. ચાલો તમે આગળની પોસ્ટ વાંચો હું ચાલી નાની પાસે હિંચકા ખાવા....

- તમારી જિત્વા

Saturday, November 13, 2010

Say Sorry, My Son!




આજે ફરી એક વખત મારે તમારી સાથે રઇશ મણીયારની એક કવિતા શેર કરવી છે. આ કવિતા અત્યારની વર્તમાન શીક્ષણ પદ્ધતિ પર કટાક્ષ સમાન છે.

અત્યારનું શિક્ષણ ફક્ત પુસ્તકીયુ શીક્ષણ બનીને રહી ગયું છે અને ભણતરના ભાર તળે બાળકોના બાળપણનો અને મૌલિકતાનો ભોગ લેવાય છે તેવું પ્રતીત થઇ રહ્યું છે.

વાલીઓ તેમની હુંસાતુંસીમાં ક્યાંકને ક્યાંક બાળકોના બાળપણને ગળેટુંપો આપી રહ્યા હોય તેવું ચિત્ર ઉપસી રહ્યું છે.

Say Sorry, My Son!

Say Sorry, My Son! Say Sorry…
Say Sorry, My Son! Say Sorry…
છ છ કલાક સ્કૂલ, ત્રણ ત્રણ કલાક ટ્યુશન,
ને તોયે આ નોટ તારી કોરી…
Say Sorry, My Son! Say Sorry…

ઘસી-ઘસી પીવડાવી અઢળક બદામ,
અને માથે તે ચોપડ્યું ઘી..
યાદદાસ્ત માટે શંખપુષ્પીની
કાંઇ બાટલીઓ પેટમાં ભરી.

કેમે કરી યાદ ના રહેતું તને લેસન,
યાદ રાખે તું સીરીયલની સ્ટોરી…
Say Sorry, My Son! Say Sorry…

પંખીઓ બચ્ચાને ઊડતા શીખવે,
માણસ બચ્ચાને આપે પિંજરું,
મમ્મી તો મોરની પ્રેક્ટીસ કરાવે,
થાય બાળકને ટહુકા ચીતરું.

મમ્મી ક્યાં જાણે કે કોઈ નોટબુકમાં
બાળક લાવ્યું છે આભ આખું દોરી…
Say Sorry, My Son! Say Sorry…

તારે હો ઊંઘવું ને ત્યારે જગાડું
ને જાગવું હો ત્યારે સુવડાવું,
પરીઓના દેશમાંથી ઊડતો ઝાલીને
તને રીક્ષામાં ખીચોખીચ ઢાસું.

ભણતરનો ભાર એવો દફતરનો ભાર,
જાણે ઊંચકે મજૂર કોઈ બોરી…
Say Sorry, My Son! Say Sorry…

- રઇશ મનીઆર

(સૌજન્ય : ટહૂકો ડોટ કોમ)

કેમ તમને ગમીને આ કવિતા ? મારા માટે સારૂ છે કારણ કે મારે તો હજૂ સ્કુલે જવાની ઘણી વાર છે. આ કવિતા વિશે તમારો અભિપ્રાય આપવાનું ભુલતા નહીં હો...

- તમારી જિત્વા

Sunday, November 7, 2010

હેપ્પી દિપાવલી & હેપ્પી ન્યૂ યર




પ્રકાશનું પર્વ દિપાવલી આપના જીવનમાં આનંદનો પ્રકાશ રેલાવે અને આપને આર્થિક, સામાજિક, રાજકીય રીતે લાભદાયી નીવડે અને આગામી વર્ષ આપના મનના મનોરથો સાકાર થાય તેવી શુભેચ્છા. આજના આ શુભ દિવસે વડીલોના આર્શિવાદ હંમેશા મને મળતા રહે તેવી અપેક્ષા.

હું હાલ દાદાના ઘરે દિવાળી મનાવી રહી છું. આ મારી પહેલી દિવાળી છે અને હું પહેલી વખત ફટાકડાઓના અવાજો સાંભળું છું પરંતુ મારા અને પરિવારજનો માટે આનંદની વાત એ છે કે ફટાકડાઓનો અવાજ મને ડરાવતો નથી.

હાલના દિવસોમાં હું જ્યારે બહાર નિકળું છું ત્યારે રંગબેરંગી રોશની અને દિવળાઓનો ઝગમગાટ મારા મનમાં કુતુહલ જન્માવે છે. દિવાળીનો બીજો દિવસ એટલે કે નવા વર્ષના દિવસે હું પપ્પા, મમ્મી સાથે ભાવના માસી, અમુ મામા અને દિપક મામાના ઘરે પણ ગઇ હતી. અને ભાઇબીજના દિવસે મામા આવ્યા હતા તેમની સાથે જ નાનાના ઘરે જતી રહી હતી.

- તમારી જિત્વા

Monday, November 1, 2010

દિવાળીની ખરીદી


આ મારી પહેલી દીવાળી છે અને આ તહેવારમાં બધાની જેમ હું પણ પપ્પા, મમ્મી સાથે ઇસ્કોન મોલમાં ખરીદી માટે ગઇ હતી. આ દિવાળી પર મેં લાલ રંગની જર્સી અને અન્ય કેટલાક કપડા લીધા છે. મારી જર્સી સાથે ટોપી પણ છે (જે પહેરવી મને ગમતી નથી).

મારી ખરીદીના ફોટા પાડવાનું હું ભુલી ગઇ છું પરંતુ ખરીદી દરમ્યાન મારા ચહેરા પર કેવો આનંદ હતો તે તમે આ ફોટામાં જોઇ શકશો.

દિવાળી મનાવવા હું દાદા અને અદા પાસે અને બાદમાં નાનાના ઘરે જવાની છું. દિવાળીનો આ તહેવાર આપ સૌના જીવનમાં સુખ શાંતી લાવે અને તમારા મનના બધા મનોરથો આગામી વર્ષમાં સાકાર થાય તેવી શુભેચ્છા.

- તમારી જિત્વા

હાંક....છી


ગભરાતા નહીં હો ? આ તો આજકાલ મને શરદી અને ઉધરસ થઇ ગયા છે તેની અસર છે. તમને ખબર છે છેલ્લા થોડા દિવસથી મને શરદી અને ઉધરસ થઇ ગયા છે. ડોકટર અંકલનું કહેવું છે કે આ વાયરલ છે અને અત્યારે ડબલ ઋતુ અને ઘૂળના કારણે આ પ્રકારની શરદી ઉધરસ બહુ જોવા મળે છે.
જોકે દવા અને નેસલ ડ્રોપ લીધા બાદ હવે મને સારૂ છે હવે ઉધરસ પણ મટી ગઇ છે અને શરદી પણ હળવી થઇ ગઇ છે. અમદાવાદ આવ્યા બાદ મારે પહેલી વખત મારે દવા લેવી પડી છે.
જોકે હવે ઓલ ઇઝ વેલ છે અને બારસના રોજ દિવાળી વેકેશન માટે હું દાદા-દાદી પાસે જૂનાગઢ જવા નિકળવાની છું. તમને એડવાન્સમાં હેપ્પી દિપાવલી અને હેપ્પી ન્યૂ યર.
- તમારી જિત્વા

Sunday, October 31, 2010

બા, અદા અને દાદા


ભાષા શિખવાના ચાર તબક્કા છે પહેલો સાંભળવું બીજો બોલવું ત્રીજો વાંચવું અને ચોથો લખવું. મેં પણ અત્યાર સુધી ઘણું સાંભળ્યું હવે હું બોલવાનો પ્રયાસ કરી રહી છું.

અત્યારે મને બા, અદા અને દાદા બોલતા આવડી ગયું છું. અને હું મારી મરજી પ્રમાણે બોલતી હોઉં છું. ખાસ કરીને બપોર અને સાંજના સમયે.

તો વળી, મમ્મી મને બપોરે ઘોડીયામાં સુવડાવે ત્યારે ક્યારેક હું મારી સાંકેતીક ભાષામાં હાલરડા પણ ગાઉં છું. અને ક્યારેક આનંદમાં હોઉં ત્યારે ચીસો પણ પાડું છું આ પણ એક પ્રકારનું પ્રત્યાયન જ છે ને ?


- તમારી જિત્વા

Thursday, October 28, 2010

ઉંઘવાની ખાસ સ્ટાઇલ



મેં હાલ ઉંઘવાની એક ખાસ સ્ટાઇલ વિકસાવી છે. મમ્મી જ્યારે મને ઘોડીયામાં સુવડાવે ત્યારે હું આડી થઇને એક હાથ ઘોડીયા બહાર કાઢું છું અને પગ ત્રાંસો કરીને ઉંઘું છું. ઉંઘ દરમ્યાન પપ્પાએ મારા ફોટા પાડ્યા છે તમને પણ એ જોવા ગમશે. તમે આ ફોટાઓ જુઓ હું ચાલી મારી ખાસ સ્ટાઇલમાં ઉંઘવા.

- તમારી જિત્વા

Wednesday, October 27, 2010

રાધે રાધે, ટાટા...ટાટા...



પ્રત્યાયન એટલે કે કોમ્યુનિકેશનનો એક પ્રકાર છે સાંકેતીક પ્રત્યાયન. આજકાલ હું પણ સાંકેતીક પ્રત્યાયન કરતી થઇ ગઇ છું. મને હવે રાધે-રાધે અને ટાટા કેમ કહેવાય તેની ખબર પડી ગઇ છે.

જ્યારે પપ્પા કે મમ્મી રાધે રાધે કહે ત્યારે હું મારા નાના હાથો વડે તાલીઓ પાડીને રાધે-રાધે કરવા માંડુ છું અને કોઇ બહાર જાય અને આવજો કહે ત્યારે હું હાથ હલાવીને વેવ કરવા માંડુ છું. જો કે હજુ મને પંજો ઉંચો રાખીને હાથ હલાવતા નથી આવડતું પણ થોડા સમયમાં હું તે પણ શીખી જઇશ.

- તમારી જિત્વા

Tuesday, October 12, 2010

મારૂ પ્રિય ફળ સફરજન




An Apple A Day Really Keeps The Doctor Away તેવી એંગ્રેજીમાં કહેવત છે. આમ તો મમ્મી મને દરરોજ સફરજન ખવડાવે છે પરંતુ ક્યારેક મારી ઘીરજના રહે ત્યારે મમ્મીની નજર ચૂકવીને હું આખુ સફરજન જ ઉઠાવી લઉં છું.

જો કો હજૂ તો મારે બે જ દાંત આવ્યા હોવાથી હું ખાઇ શકતી તો નથી પરંતુ સફરજન ખાવાની કોશીશ જરૂર કરી લઉં છું. તમે આ બ્લોગની બાકીની પોસ્ટ વાંચો હું ચાલી સફરજન ખાવા.

- તમારી જિત્વા

મારો પહેલો મોબાઇલ






આજકાલ મોબાઇલ શોખ મટીને જરૂરીયાત બની ગયો છે ત્યારે પપ્પા મારા માટે પણ એક મોબાઇલ લાવ્યા છે. જો કે આ મોબાઇલ મને પપ્પાના મોબાઇલ જેટલો ગમતો નથી પરંતુ ક્યારેક રમવામાં કામ આવી જાય તો પણ ઘણું.

આ મોબાઇલની ખાસીયત એ છે કે તે વન વે છે એટલે કે તે બોલે અને આપણે સાંભળવાનું. વળી આ મોબાઇલમાં કવરેજની કોઇ ઉપાધી જ નહીં અને રીચાર્જ કરાવવાની માથાકુટ નહીં. આ મોબાઇલમાં સ્વીચ દબાવતા જ ધૂમ મચાદે ધૂમ મચાદે ધૂમ, ખયકે પાન બનારસ વાલા....વગેરે ગીતો વાગવા માંડે છે. આ મોબાઇલમાં વાગતા ગીતો કરતા પણ તેમાં થતી લાઇટ મને વધુ ગમે છે.

હું ગુસ્સામાં ક્યારેક દોરી પકડીને આ મોબાઇલને પછાડુ પણ છું અને ક્યારેક મોઢામાં નાખી તેને ચાવવાનો પ્રયત્ન પણ કરૂ છું આથી આ મોબાઇલ કેટલા દિવસ ટકે તેનું નક્કી નહીં. તમને મારો આ મોબાઈલ કેવો લાગ્યો તે જરૂર જણાવજો.


- તમારી જિત્વા

Sunday, October 10, 2010

ફર....ફર.... ફરફરીયું




રવિવારે પપ્પાના કપડાની ખરીદી માટે મેગામાર્ટ ગયા હતા ત્યારે ત્યાં બહાર ફરફરીયા વેંચવાવાળો હતો. જ્યાંથી પપ્પાએ મને આ ફરફરીયું લઇ આપ્યું. પરંતુ મને દરેક વસ્તુ હાથમાં લઇને ચેક કરવાની ટેવ છેને આથી પપ્પા, મમ્મી મારાથી તેને દૂર રાખે છે. જોકે છતાં ક્યારેક તે મારા હાથમાં ઝડપાઇ જાય છે. ત્યારે હવે જોવાનું એ રહે છે કે આ ફરફરીયું કેટલા દિવસ ટકે છે.

- તમારી જિત્વા

આવી નવલી નવરાત્રિ








માતાની શક્તિ અને ભક્તિનો તહેવાર નવરાત્રિ હું પહેલી વખત ઉજવી રહી છું. પહેલા નોરતાના દિવસે હું, મમ્મી, પપ્પા તેમજ ગિરીશકાકા, કેયુરકાકા અને તેમનો પરિવાર અને માનવના અશ્વિનફુવા અને ફઇ તેમજ પવિત્રી દીદી બધા યુનિવર્સિટી ગ્રાઉન્ડમાં આયોજીત સ્વર્ણિમ નવરાત્રીમાં ગયા હતા.

મને તો બધુ બહુ નવું નવું લાગતું હતું. મોટા મોટા અવાજે ગવાતા ગરબા અને લોકોએ પહેરેલા રંગબેરંગી વસ્ત્રોને તો હું જોતી જ રહી ગઇ. અહીં લોકોની સંખ્યાના પ્રમાણમાં સારી એવી મોકળાશ હતી આથી મને બહુ વાંધો આવ્યો નહીં. ગરબો સાંભળતા સાંભળતા જ હું પપ્પાના ખભા પર માથુ નાખીને ઉંધી પણ ગઇ હતી.

બીજા નોરતે હું, પપ્પા, મમ્મી અને કેયુરકાકા તેમજ કિંજલકાકી ઉમિયા કેમ્પસ પર સૌરાષ્ટ્ર પાટીદાર સમાજ દ્વારા થતા ગરબામાં ગયા હતા. અહીં મને બહુજ ગરમી થતી હતી અને મજા આવતી નહોંતી આથી મેં રડવાનું શરૂ કરી દીધું હતું. આથી હું, પપ્પા અને મમ્મી ગરબા શરૂ થાય તે પહેલા જ ઘરે જવા નીકળી ગયા હતા. નવરાત્રિને ધ્યાનમાં રાખીને મેં કેટલાક ફોટા પણ પડાવ્યા છે તમે આ ફોટા જુઓ હું ચાલી ગરબા સાંભળવા.

- તમારી જિત્વા