Sunday, June 20, 2010

ફાધર્સ ડે સેલિબ્રેશન


જૂન મહિનાનો ત્રીજો રવિવાર ફાધર્સ ડે તરીકે ઉજવવામાં આવે છે. ૨૦-૦૬-૧૦ ના દિવસે મેં પણ મારા પપ્પા સાથે ફોટો પડાવી ફાધર્સ ડે સેલીબ્રેટ કર્યો. આ વખતે હું પહેલી વખત ફાધર્સ ડેની ઉજવણી કરી રહી છું. અને હવે તો મેં નક્કી કર્યું છે કે દરેક તહેવારની ઉજવણી કરવી.

હા તો આપણે વાત કરતા હતા ફાધર્સ ડેની તો આ દિવસની ઉજવણી સેરીના નામની સ્ત્રીએ શરું કરી હતી. સેરીના અને તેના નાના ભાઈ બહેનોને તેમના પિતાજીએ એકલા હાથે ઉછેર કર્યો હતો. સૌને મધર્સ ડે ઉજવતા જોઈને તેને થયું કે ફાધર્સ ડે પણ ઉજવવો જોઈએ, આથી તેને પોતાના પિતાજીના જન્મ દિવસ 17મી જૂન ને ફાધર્સ ડે તરીકે ઉજવવાની શરુઆત કરી હતી.

પિતા અને પુત્રી વચ્ચેનો સબંધ આ કવિતામાં પણ સારી રીતે દર્શાવવામાં આવ્યો છે.

ડેડી તમે કોઈ નવી વાતો સુણાવો
ખોળામાં લો, બેસો મને સપના ગણાવો

બોલે તમારા હોઠ, ને બોલે છે આંખો

મસ્તી ફરીથી આંખમાં લાવી હસાવો

આ બે તમારા હાથ છે, દુનિયા અમારી
મારા તમે બે હાથમાં દુનિયા સમાવો

જોવા જરૂરી છે બધા રૂપ જિંદગીના
કાંટા અને આજે મને પુષ્પો બતાવો

માણી શકું હું જિંદગીને મારી રીતે
ધ્યેયલક્ષી ને મને મક્કમ બનાવો

લોકો કહે છે ગાય જેવી દિકરી હો
ચાલો ફરીથી એમને ખોટા ઠરાવો

ડેડી તમે લાગો મને દુનિયાથી વ્હાલા
વ્હાલપ તમારું મારા કણ્-કણ માં સમાવો

મારું તો પહેલું ઘર તમારું દિલ છે ડેડી
કાલે બીજા ઘરમાં મને ચાહે વળાવો …

(સૌજન્ય :http://tahuko.com )

અમેરિકાના ભૂતપૂર્વ પ્રમુખ અબ્રાહમ લીન્કને તેના પુત્રને સ્કૂલમાં દાખલ કર્યો એ સમયે તેમણે શિક્ષક ને ઉદેશીને એક પત્ર લખ્યો હતો તે અહી પ્રસ્તુત છે. આ પત્ર માં એક પિતા અને તેના સંતાન વચ્ચેનો પ્રેમ જોવા મળે છે.

માનનીય શિક્ષકશ્રી,

આજે મારા પુત્રનો શાળામાં પહેલો દિવસ છે. થોડા સમય માટે તો એને બધું નવું અને અજાણ્યું લાગશે. હું ઇચ્છું કે તમે તેના પ્રત્યે મૃદુતા દાખવશો. આ એક એવું સાહસ છે જે તેને ખંડો ઓળંગાવી શકે. એ બધાં સાહસોમાં યુદ્ધો, દુર્ઘટનાઓ અને હતાશાઓનો સમાવેશ થઈ જાય છે. તેને તેનું જીવન જીવવા માટે શ્રદ્ધા, પ્રેમ અને હિંમતની જરૂર પડતી રહેવાની.

એટલે, મારા વહાલા શિક્ષક, તમે એનો હાથ ઝાલીને એને એ બધું શીખવજો જે એણે શીખવાનું હોય… પણ બની શકે તો એને એ બધું ધીરજથી શીખવજો. એને શીખવજો કે દરેક દુશ્મન સામે એક મિત્ર હોય છે. તેણે એ જાણવું પડશે કે બધા માણસો સાચા અને ન્યાયી નથી હોતા.

પરંતુ સાથેસાથે એને એ પણ જણાવજો કે દરેક કુટિલ માણસની સામે એક આદર્શવાદી વ્યક્તિ હોય જ છે, અને દરેક સ્વાર્થી રાજકારણીની સામે એક સમર્પિત નેતા હોય જ છે. સમય લાગશે એની મને જાણ છે, છતાં જો સમજાવી શકો તો બાળકને સમજાવજો કે ક્યાંકથી મળેલા પાંચ રૂપિયા કરતાં પોતે કમાયેલા એક રૂપિયાની કિંમત ઘણી વધુ હોય છે.

એને હાર સ્વીકારવાનું શીખવજો અને જીતને માણવાનું પણ શીખવજો. શક્ય હોય તો એને ઇર્ષ્યાના વમળમાંથી બહાર ખેંચજો. એને મૌન હાસ્યનું રહસ્ય સમજાવજો. વહેલી તકે એને શીખવજો કે ક્રૂર અને ઘાતકી લોકોને જીતવા સૌથી સરળ છે.

જો કરાવી શકો તો તેને પુસ્તકોની અદભુત દુનિયાનાં દર્શન કરાવજો, પણ સાથેસાથે આકાશમાં ઊડતાં પંખીઓ, સૂર્યપ્રકાશમાં ગીત ગાતી મધમાખીઓ અને ડુંગરના હરિયાળા ઢોળાવ ઉપર ઊગતાં ફૂલોનાં સનાતન રહસ્ય વિષે વિચારવાની નિરાંત પણ આપજો.

શાળામાં એને શીખવજો કે છેતરપિંડી કરવા કરતાં નિષ્ફળ જવું વધુ ગૌરવભર્યું છે. ભલે બધાના મત પ્રમાણે ખોટા હોઇએ, છતાં પોતાના વિચારોમાં શ્રદ્ધા રાખવાનું એને શીખવજો. નમ્ર લોકો સાથે નમ્ર અને સખત લોકો સાથે સખત બનવાનું એને શીખવજો.

વાયરા સાથે જ્યારે બધા બદલાઇ જાય ત્યારે ટોળાશાહીમાં ભળી જવાને બદલે પોતાના માર્ગે ચાલવાનું બળ મારા બાળકને આપવાનો પ્રયત્ન કરજો. દરેકને સાંભળવાનું એને શીખવજો, પણ સાથેસાથે સત્યની ચાળણીમાંથી બધું ચાળીને પછી જે સારું હોય તેને જ સ્વીકારવાનું પણ શીખવજો.

એની પ્રતિભા અને આવડતની ઊંચામાં ઊંચી કિંમત મળે એના પ્રયાસ કરવાનું એને શીખવજો, પણ એને એ પણ શીખવજો કે પોતાનાં હૃદય અને આત્માને વેચવા ન કાઢે. શક્ય હોય તો એ ઉદાસ હોય ત્યારે એને હસવાનું શીખવજો. એને શીખવજો કે રડવામાં કોઇ શરમ નથી.

માનવતામાં જેને શ્રદ્ધા ન હોય તેને વખોડી નાંખવાનું અને અતિ નમ્રતા/વખાણથી સાવચેત રહેવાનું એને શીખવજો. એની સાથેનું વર્તન મૃદુ/કોમળ રાખજો, પણ એને લાડમાં જકડી ન રાખતા, કારણ કે અગ્નિમાં તપીને જ સોનું નીખરે છે… શુદ્ધ બને છે.

અધીર થવાની હિંમત અને ધીરજ ધરવાની સહનશીલતા એને કેળવવા દેજો. પોતાનામાં પરમ/દિવ્ય/ઉચ્ચત્મ વિશ્વાસ રાખવાનું એને કાયમ શીખવજો, જેથી માનવજાતમાં અને ઇશ્વરમાં પણ તે એવો જ વિશ્વાસ રાખતો થાય. આ ઘણું કઠિન કામ છે. જોઇએ તમે શું કરી શકો છો. એક સુંદર, નાનું વ્યક્તિત્વ છે મારું બાળક. (સૌજન્ય :http://thankibabu.wordpress.com)

- અબ્રાહમ લિંકન

- તમારી જિત્વા

Saturday, June 12, 2010

પાની પાની રે...



આજે મેં પહેલી વખત પાણી નો સ્વાદ ચાખ્યો. મને તો ખુબ જ મજા પડી ગઈ. આજે મારા માટે બેવડા આનંદ નો દિવસ છે કારણ કે આજે હું પાંચ મહિનાની થઇ ગઈ અને આજે મેં પહેલી વખત પાણીનો સ્વાદ ચાખ્યો.

પાણી પીવાની મને કેવી મજા આવી તે તમે ઉપરના ફોટોમાં જોઈ શકો છો. લોકો પાણીને અમૃત શા માટે કહે છે તે હવે મને સમજાઈ રહ્યું છે

Thursday, June 10, 2010

હું તમને કહેતા ભૂલી ગઈ


તમને થતું હશે કે આ છોકરી ક્યાં ખોવાય ગઈ ? અને આવી તે કઈ વાત છે કે જે કહેતા હું ભૂલી ગઈ. હા તો મોટી વાત એ છે કે હવે હું અમદાવાદ આવી ગઈ છું અને અહી સેટ પણ થઇ ગઈ છું. હું ૯ -૬-૧૦ ના રોજ અમદાવાદ આવી સાથે બા પણ આવ્યા છે આથી મારે વાંધો નથી.

હું તમને અમદાવાદની વાત કરું તે પહેલા થોડી જૂની વાતો કરી લઉ સૌથી પહેલા વાત કરું રસીકરણની તો ૨૮-૦૫-૨૦૧૦ ના રોજ મારે રસી લેવાની હતી આથી હું પપ્પા, મમ્મી અને પુષ્ટિદીદી કેશોદ ગયા હતા ત્યાં ડોકટર સારા છે ને માટે.
નાના પણ સીધા દવાખાના પર આવી ગયા હતા અહી રસી દેતા પહેલા મારો વજન કરવામાં આવ્યો હતો જે ૫.૬ કી.ગ્રા. થયો. અને પછી મને રસી આપવામાં આવી હું થોડી વાર માટે રડી પછી નાનાના ઘરે જઈને સુઈ ગઈ. સાંજે પાછા ટીંબાવાડી આવી ગયા હતા.

વચ્ચે હું ભાવનામાસીને ત્યાં પણ આંટો મારી આવી. ત્યાં પણ મને બહુ મજા આવી. ટીંબાવાડીમાં મને મજા આવતી હતી પુષ્ટિદીદી, નેત્રાદીદી, દાદા, બા, અદા, મોટી મમ્મી અને મમ્મી હું એક અને રમાડવા વાળા કેટલા બધા...હા ક્યારેક નેત્રા દીદી મને ઉઠાડી દેતા હતા તે ખરું પણ મને બહુ મજા આવતી હતી.

Thursday, May 20, 2010

નાનાના ઘરેથી દાદાના ઘરે


અખાત્રીજ એટલે કે 16 -5-10 અને રવિવારના દિવસથી હું હવે નાનાના ઘરેથી દાદાના ઘરે આવી ગઇ છું. જન્મ થયો ત્યારથી હું નાનાના ઘરે જ હતી આથી આસપાસના માહોલ અને માણસોથી હું પરિચિત થઇ ગઇ હતી પરંતુ અહીં મને એક મમ્મીને બાદ કરતાં બધુ નવું નવું લાગી રહ્યું છે. આમ તો હું પ્રયત્નો કરી રહું છું કે હું નવા વાતાવરણમાં ગોઠવાઇ શકું પરંતુ થોડો સમય લાગશે.

અહીં ધૈર્યભાઇ તો પહેલાથી જ હતા અને મને લેવા માટે અદા, શારદા બા, રીટાફઇની સાથે કેશોદ પણ આવ્યા હતા. તેમાં પણ છેલ્લા બે દિવસથી તો નેત્રાદીદી અને પુષ્ટિદીદી પણ આવી ગયા છે એટલે મજા...મજા.... હાલના દિવસોમાં દરરોજ બહારથી પણ કોઇને કોઇ મને રમાડવા આવતા રહે છે.

હાલ પડી રહેલી કાળઝાળ ગરમીના કારણે બપોર પછીનો સમય કાઢવો મારા માટે થોડો કપરો હોય છે પરંતુ સવારે બહુ વાંધો આવતો નથી. બીજી તરફ નાનાના ઘરે પણ બધાને મારી ગેરહાજરી મહેસુસ થઇ રહી છે પરંતુ હું પણ શું કરૂ હજુ તો મારે અહીંથી અમદાવાદ જવાનું છે પરંતુ થોડા દિવસો પછી જેથી ગરમી થોડી ઓછી થઇ જાય.

- તમારી જિત્વા

Sunday, May 9, 2010

હેપ્પી મધર્સ ડે

આજે હું પહેલી વખત મધર્સ ડે ઉજવી રહી છું. બધાની જેમ મને પણ મારી મમ્મી બહુ વ્હાલી છે. હું તો તેને જોતા વેંત ઓળખી જાઉ છું અને હસવા માંડુ છું. આજના દિવસની પોસ્ટમાં મુકવા માટે મેં છેલ્લા કેટલાક દિવસોથી મારી મમ્મી અને નાની સાથેના ફોટા સાચવીને રાખ્યા હતા. આ પોસ્ટ સાથે તે મુકું છું.

કોઇએ ખરૂ જ કહ્યું છે ને કે ભગવાન દરેક જગ્યાએ પહોંચી શકતો નથી આથી તેણે માનું સર્જન કર્યું છે. એક સંતાનને જન્મ આપતા સમયે પણ માતા કેટલી તકલીફ ઉઠાવે છે. આપણે ત્યાં તો કહેવતો પણ પ્રચલીત છે ને કે, "મા તે મા બીજા બધા વગડાના વા" અને "માતા વિના સુનો સંસાર, ગોળ વિના મોળો કંસાર".

આજે હું 86 દિવસની થઇ ગઇ છું અને હવે મને અંધારા અને અજવાળા વચ્ચેનો ફર્ક સારી રીતે ખબર પડે છે અંધારૂ તો મને જરા પણ ગમતુ નથી. અને પંખા સિવાય મને જરા પણ ચાલતું નથી. જેવો પંખો જેવો બંધ થાય કે તરત જ હું રડવાનું શરૂ કરી દઉં છું અને મમ્મી તરત જ દોડતી મારી પાસે પહોંચી જાય છે.

હાલ વિભા માસી અને ખુશી દીદી પણ અહીં મામાના ઘરે આવ્યા છે. ખુશી દીદી અને વાસુ મામા વચ્ચે મને રમાડવા માટે ક્યારેક મીઠા ઝઘડાઓ થતા રહે છે. હવે હું એક અઠવાડીયામાં નાનાના ઘરેથી દાદાના ઘરે જવાની છું અને મમ્મી તો ધીમે ધીમે મારો સામાન પણ પેક કરવા માંડી છે. અને નાના-નાની અને ભરતમામા અને બા મારી ગેરહાજરીમાં સમય કેમ વિતાવશે તેની ચિંતા કરતાં જોવા મળી રહ્યા છે.

આ પોસ્ટની સાથે આજના દિવસના સંદર્ભમાં કેટલાક ગીતો પણ મુકુ છું તમને જોવા અને સાંભળવા ગમશે. તમે આ ગીતો સાંભળો હું ચાલી મધર્સ ડે ઉજવવા.

- તમારી જિત્વા









Sunday, May 2, 2010

વિશ્વ હાસ્યદિન નિમિતે કેટલાક ખાસ ફોટાઓ

તમને ખબર જ છે કે આજે વિશ્વ હાસ્યદિન છે. મે મહિનાનો પહેલો રવિવાર સમગ્ર વિશ્વમાં હાસ્યદિન તરીકે ઉજવવામાં આવે છે.
આ દિવસને ધ્યાને રાખીને મેં પણ ચહેરા પર હાસ્ય સાથે કેટલાક ફોટાઓ પડાવ્યા છે. જોઇને કહેજો કે ફોટા કેવા લાગ્યા અને હા પ્રતિભાવ આપવાનું ભુલતા નહીં.
- તમારી જિત્વા

Saturday, May 1, 2010

ઢીંગલો મારો બોલતો નથી


બધાને દોસ્ત હોય છે મારે પણ એક દોસ્ત છે આજે હું તમને તેના વિષે જણાવું છું. આ ફોટોમાં તમે જે ઢીંગલો જોઈ રહ્યા છો તે મારો દોસ્ત છે. હું ક્યારેક-ક્યારેક તેની સાથે રમું છું. આ કલરફૂલ ઢીંગલો બોલે પણ છે કારણ કે તેના પેટમાં એક ઘૂઘરો છે.

ગુજરાતીમાં એક બાળગીત છે કે ઢીંગલો મારો બોલતો નથી ચાલતો નથી કેમ બોલવું પણ મારો આ ઢીંગલો તો બોલે પણ છે અને રીસાતો પણ નથી. કેવું સારું નહીં ?
બસ મારું એટલું જ કહેવું છે કે કોઈ કોઈથી રીસાય નહીં અને બધા સંપીને રહે. ઢીંગલા વાળું બાળગીત અહી આપું છું તમને પણ ગમશે અને તમારો ઢીંગલો રીસાય ત્યારે મનાવવામાં પણ કામ આવશે.

ઢીંગલો મારો બોલતો નથી

ખાતો નથી પીતો નથી ઢીંગલો મારો બોલતો નથી
બોલ બા બોલ એને કેમ બોલાવું?

ટબમાં બેસાડી એને નવડાવું સારા સારા કપડાં એને પહેરાવું
તોયે એ બોલતો નથી- ખાતો નથી

આકાશે ઊડતાં પંખી દેખાડું મેના પોપટ ને મોરલાં ટહકાવું
તોયે એ હસતો નથી – ખાતો નથી

સોનાનાં પારણે એને ઝૂલાવું ચાંદા સૂરજને તારલા ટપકાવું
તોયે એ નાચતો નથી – ખાતો નથી

ડ્રાઉં ડ્રાઉં કરતાં દેડકા દેખાડું પાણીમાં તરતી માછલી દેખાડું
તોયે એ હસતો નથી – ખાતો નથી
- તમારી જિત્વા